Τώρα που αίρονται τα μέτρα, που ανακοινώθηκε το άνοιγμα ακόμα και των δημοτικών και των νηπιαγωγείων, όλοι έχουμε ανάμικτα συναισθήματα ανησυχίας και ανακούφισης.
Στο μυαλό όλων μας κυριαρχεί (αυτούσια ή με παραλλαγές) η ερώτηση:
Τώρα που ξαναβρίσκουμε την καθημερινότητα μας, πιστεύω πως σίγουρα θα χρειαστούμε χρόνο για να αισθανθούμε ψυχολογικά άνετα έξω. Εσείς τι πιστεύετε;
Στην ερώτηση απαντά η Μαρία Σωμαράκη, σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Η επιστροφή στην καθημερινότητα ασφαλώς και θα περάσει μια περίοδο προσαρμογής για όλους μας. Προσωπικά δεν πιστεύω πως θα επιστρέψουμε στα παλιά μας δεδομένα έτσι απλά και αυτόματα. Θεωρώ πως η καθημερινότητα στην οποία θα (κληθούμε να) επιστρέψουμε σταδιακά θα είναι μια νέα καθημερινότητα και όχι όπως την ξέραμε.
Μετρώντας ήδη αρκετές εβδομάδες καραντίνας, έχει αλλάξει η ρουτίνα μας, ο τρόπος που σκεφτόμαστε και νιώθουμε για τον εαυτό μας αλλά και τους γύρω μας.
Η συναισθηματική παλέτα που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρη, έντονη, βαθιά ανθρώπινη και συλλογική επίσης.
Πολλοί έχουμε αναθεωρήσει
- τις προτεραιότητες μας,
- τις σχέσεις μας,
- τις αξίες μας,
- τις συνήθειες μας,
- ακόμα και τους στόχους
- και τα όνειρα μας.
Έχουμε κάνει RESET.
Σαν μια επανεκκίνηση της ζωής μας.
Όσο σημαντικό είναι το να νιώσουμε ψυχολογικά άνετα στον έξω κόσμο είναι να νιώσουμε άνετα και με την τα νέα εσωτερικά μας δεδομένα.
Θα μας βοηθήσει το να είμαστε επιεικής με τον εαυτό μας, αλλά και με τους άλλους.
Για όλους μας θα είναι μια σταδιακή επιστροφή στον έξω κόσμο. Ο καθένας του θα προσαρμοστεί στον δικό του χρόνο και με τον δικό του τρόπο.
Και είναι εντάξει αυτό.
Είπαμε άλλωστε πως η απομόνωση ήταν ατομική αλλά ταυτόχρονα συλλογική. Είμαστε μαζί σ’ αυτό.
Και μια μέρα θα πούμε «ήμασταν όλοι μαζί σ’ αυτό». Ο καθένας μόνος του κι όμως όλοι μαζί.
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε από τώρα για να ετοιμαστούμε είναι μια ενεργητική στάση που θα μας επιτρέψει να μην αφεθούμε στην νοοτροπία του «όταν θα».
Από τώρα, από σήμερα μπορούμε να κάνουμε την προετοιμασία μας.
Σήμερα λοιπόν τι μπορώ να κάνω για να μην βουλιάξω σε μια αόριστης διάρκειας περίοδο αναμονής της «απελευθέρωσης»;
Πρώτον, μπορώ να φροντίσω τον εαυτό μου να έχει σωστή τροφή σε νοητικό, σε συναισθηματικό και σε πνευματικό επίπεδο.
Κάθε μέρα και με κάθε επιλογή μου αποφασίζω αν θα εξαντλήσω, φορτώσω, πιέσω τον εαυτό μου με νέα εισροή πληροφοριών και αριθμών ή αν θα συνεχίσω να ελπίζω, να εμπιστεύομαι, να αξιολογώ, να νιώθω ευγνωμοσύνη.
Έχουμε αναφέρει κάποιες ιδέες για την αυτοφροντίδα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και στην ερώτηση για τα πρακτικά βήματα αντιμετώπισης του άγχους και φόβου.
Ένα δεύτερο πράγμα που μπορώ να κάνω ως προετοιμασία για την νέα καθημερινότητα είναι να κάνω έναν «απολογισμό τα καραντίνας».
Όλοι έχουμε βιώσει σε κάποιο επίπεδο τις συνέπειες, το κόστος του περιορισμού της εργασίας, των μετακινήσεων και δραστηριοτήτων μας.
Όμως όπως σε μια μάχη μετά τη λήξη της υπάρχουν και λάφυρα, έτσι και στην παρούσα κατάσταση που ζούμε αν επιστρατεύσουμε την μαεστρία να δούμε το κρυμμένο όφελος ( κυρίως μη υλικό ), τότε θα είναι που θα έχουμε βγει πραγματικά κερδισμένοι.
Κάποιες ιδέες για ερωτήσεις που μπορούμε να απαντήσουμε για να εντοπίσουμε τα «λάφυρα» μας είναι :
- Τι στερήθηκα αλλά και τι αποκόμισα από αυτό το διάστημα;
- Τι έχασα αλλά και τι μου πρόσφερε αυτή η νέα συνθήκη;
- Τι απέκτησε νέα αξία;
- Τι έχασε την σημαντικότητα του;
- Πως θα ήθελα να θυμάμαι αυτήν την «καραντίνα» ;
- Ποια είναι τα λάφυρα μου από αυτή την «μάχη» με την ησυχία και την ανησυχία, τον φόβο και την εμπιστοσύνη, την απογοήτευση και την ελπίδα; Το χρόνο που είχα ή που δεν είχα;
Ο περιορισμός, η καραντίνα, όλες οι πληροφορίες που έχουμε δεχτεί είναι φύσει αδύνατον να μην μας έχουν επηρεάσει.
Αυτό που εύχομαι είναι να μην αφήσει μόνιμα σημάδια είναι η καχυποψία μας για το φτέρνισμα, τον βήχα ή την αδιαθεσία του διπλανού μας.
Να ξορκίσουμε σύντομα τον δισταγμό για μια εγκάρδια χειραψία.
Να αγκαλιάσουμε άφοβα και γενναιόδωρα.
Να επανακτήσουμε την εμπιστοσύνη μας στην πρόοδο της σύγχρονης ιατρικής αλλά και στην λειτουργία και την σοφία του ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Λίγα λόγια για τη Μαρία Σωμαράκη
Είμαι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Βιοθυμική Υπνοθεραπεύτρια και Σύμβουλος του συστήματος ανθοϊαμάτων Μπαχ.
Γεννήθηκα στην πόλη των Σερρών το 1976 και μεγάλωσα στην Γερμανία ως την ενηλικίωση μου. Η επιθυμία μου για επαναπατρισμό και σπουδές με οδήγησε στην Θεσσαλονίκη. Μια βαθιά προσωπική κρίση το 2011 έχοντας κάνει ήδη οικογένεια και 3 παιδιά, μου έδωσε την ώθηση να ξεκινήσω σπουδές και να εμβαθύνω στο αντικείμενο που πάντα αγαπούσα : την Ψυχολογία. Σήμερα πια θεωρώ προνόμιο να είμαι χρήσιμη στην πορεία των συνανθρώπων μου στο ταξίδι της αυτογνωσίας και αυτοφροντίδας τους.
Θα με βρεις στο
www.mariasomaraki.gr
FB Μαρία Σωμαράκη Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
IG @maria.somaraki
email psy.somaraki@gmail.com
Ευχαριστούμε την ψυχολόγο Μαρία Σωμαράκη που μοιράστηκε μαζί μας συμβουλές για να νιώσουμε άνετα ψυχολογικά τώρα που επιστρέφουμε στην κανονικότητα.
Αν βρήκες αυτό το άρθρο χρήσιμο, μοιράσου το!Όλοι χρειαζόμαστε παραπάνω στήριξη αυτή τη στιγμή και ένα share μπορεί να βοηθήσει κάποιον να τη βρει.
Η καραντίνα στοίχισε πολλά σε πολλούς για να δούμε αν θα υπάρξει και δεύτερο κύμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημοσίευση σχολίου
Take a moment to leave a comment!