Τι θα συμβεί όταν αποδεχτούμε τα συναισθήματά μας

Διάβασε επίσης

Συναισθήματα – ας τα αναγνωρίσουμε, κάτι έχουν να μας πουν.

Τις ηλιόλουστες ημέρες συνηθίζουμε να βγαίνουμε έξω. Επιθυμούμε να χαρούμε κάτι από το φως και τη ζεστασιά του ήλιου, κάτι από τα αρώματα της φύσης και είμαστε ευδιάθετοι. Συχνά αν περάσουμε από κάποιον κήπο, μυρίζουμε τα λουλούδια και παρατηρούμε πως αν και διαφορετικά μεταξύ τους, όλα έχουν μία ιδιαίτερη θέση σε αυτόν.

Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής στην Αθήνα

Παρόμοια, και οι άνθρωποι μέσα στη ζωή μας έχουν μια διαφορετική θέση στην καρδιά μας. Μικρότερη ή μεγαλύτερη. Τι σημασία έχει; Μια γενναιόδωρη καρδιά μπορεί να απλώνει τα φτερά της και να σκεπάζει τη χροιά των αλληλεπιδράσεων μαζί τους, με τρόπο ανεπαίσθητο αλλά σημαντικό. Γιατί;

Γιατί μπορεί όχι μόνο να βιώνει τα συναισθήματα, που μερικές φορές εναλλάσσονται για έναν άνθρωπο ή περιστατικό ποικιλοτρόπως, αλλά επειδή μπορεί και να τα αναγνωρίσει. Έτσι όταν έρθουμε σε μία κατάσταση που χρειάζεται να αναγνωρίσουμε τι νιώθουμε, πώς αισθανόμαστε για κάποιον άνθρωπο ή για κάτι που έγινε, χρειάζεται να το δούμε και να το καλωσορίσουμε μέσα μας. Σίγουρα κάτι έχει να μας πει. Ίσως τότε ανοίξουμε την πόρτα και απελευθερώσουμε τα συναισθήματά μας, τα εκφράσουμε, είτε τα κρατήσουμε και τα καλλιεργήσουμε, για να πολλαπλασιάσουμε τους καρπούς που μπορούν να μας αποφέρουν.

Και στις δύο περιπτώσεις, ο παράγοντας που οδηγεί στην καλύτερη κατανόηση και μια πιο όμορφη ζωή είναι η ευγνωμοσύνη.

Σίγουρα έχετε παρατηρήσει τι συμβαίνει, όταν συνθλίβουμε ένα λουλούδι. Απλώς, βγάζει περισσότερο άρωμα. Όσο κανείς το πιέζει, τόσο πιο αρωματικό γίνεται. Παρόμοια κι εμείς, όταν μας συνθλίβουν οι συνθήκες της ζωής ή οι άνθρωποι, που στην ουσία έχουν έρθει να μας μάθουν κάτι, εμείς ας τους δίνουμε το άρωμά μας. Τον καλύτερο εαυτό μας. Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να αφήσουμε κάτι πίσω μας.

 Τελικά, αυτό που μετράει είναι ίσως όχι αυτό μόνο που κάνουμε, αλλά ο τρόπος που κάνουμε το καθετί. Τι χρώματα δίνουμε σε κάθε μας πράξη; Φωτίζουν εμάς και τους γύρω μας ή μας σκοτεινιάζουν; Μπορούμε να μάθουμε την τέχνη των σχέσεων, ξεκινώντας από εμάς! Τι χρώματα θέλουμε να έχει η παλέτα μας; Ό,τι κι αν διαλέξουμε θα είναι μοναδικό για εμάς και αυτόματα για τους γύρω μας!

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής στην Αθήνα, πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδος. τ. συνεργ. στο Ευγενίδειο Νοσοκομείο Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.