4 καθηλωτικά βιβλία για το Φθινόπωρο αλλά και για κάθε εποχή!
Φόνος στο Εξπρές Οριάν Αγκάθα Κρίστι
Γιατί ταξιδεύει τόσος κόσμος καταμεσής του χειμώνα, ενώ δε θα έπρεπε να υπάρχει κίνηση τέτοια εποχή;
Με την απορία αυτή επιβιβάζεται στο Σεμπλόν ΕΞΠΡΕΣ ΟΡΙΑΝ ο φημισμένος πλέον ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρώ.
Σαν να μην έφτανε η ταλαιπωρία από τον συνωστισμό, εγκλωβίζεται το τρένο στα χιόνια. Και τότε γίνεται το κακό. Δολοφονείται ένας επιβάτης και ο Ηρακλής Πουαρώ αντιμετωπίζει μια εξαιρετικά περίεργη κατάσταση.
Τι ρόλο παίζουν όλα αυτά τα ενοχοποιητικά στοιχεία που βρίσκει στο χώρο του εγκλήματος; Είναι αληθινά τεκμήρια ή έχουν σκοπό να τον παραπλανήσουν; Και ο δολοφόνος πόσο μανιώδης πρέπει να είναι, ώστε να μαχαιρώσει το θύμα δώδεκα φορές;
Όπως και να έχει, ο εύστροφος ντεντέκτιβ είναι αποφασισμένος να εξιχνιάσει αυτό το φοβερό έγκλημα στο ΕΞΠΡΕΣ ΟΡΙΑΝ.
Ένα από τα πιο δημοφιλή έργα της Αγκάθα Κρίστι, που μεταφράστηκε σε περισσότερες γλώσσες από ότι ο Σαίξπηρ.
Ένα έγκλημα αναζητεί δολοφόνο. Ένα κλασικό βιβλίο, που καταφέρνει να σε κρατάει σε αγωνία με τις πολλές ανατροπές και τον έξυπνο τρόπο γραφής , που σου βάζει το…μικρόβιο του ντετέκτιβ! Θα καταφέρεις άραγε να μαντέψεις το δολοφόνο; Εγώ δεν τα κατάφερα!
Χαρά από Jiubilo
Όταν τα παραμύθια λένε αλήθεια, της Εύας Ομηρόλη
Η Σταχτοπούτα. Ένας μύθος από τους πιο παλιούς και τους πιο γνωστούς ανά τον κόσμο. Πολλοί νομίζετε ότι η σταχτοπούτα είναι γυναίκα. Κάνετε λάθος. Δεν ήταν πάντα ούτε παντού. Έχουν κυκλοφορήσει δεκάδες –ίσως και εκατοντάδες- εκδόσεις και παραλλαγές του μύθου σε διάφορες χώρες.
Τι σχέση έχει όμως μία ιστορία, ομολογουμένως παραμύθι, με τις ανθρώπινες (ερωτικές) σχέσεις;
Η συγγραφέας υποστηρίζει πως αυτό που μας καθηλώνει, μάς κάνει να φαντάζουμε ανόητοι στα μάτια των άλλων και μας οδηγεί στο να χάνουμε την αξία που αρχικά μοιάζαμε να έχουμε, είναι ο έρωτας. Ένας ερωτευμένος είναι δύσκολο να δει. Αλλά έχει ευθύνη γι’ αυτό που του συμβαίνει και δυνατότητα μεταμόρφωσης. Γιατί, όπως διαβάζουμε και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, ο εκ γενετής τυφλός είναι διαφορετικός από τον τυφλωμένο.
Άραγε πόσο μοιάζουμε με τη σταχτοπούτα (άντρες και γυναίκες);
Περιμένουμε «τον πρίγκιπα με το γοβάκι», τον «τέλειο άνθρωπο», την «ευγενή ψυχή»;
Εναποθέτουμε την ευτυχία μας στον έρωτα, στο να βρούμε το άλλο μας μισό;
Η ύπαρξη μας συνάδει με την ύπαρξη κάποιου άλλου προσώπου; Και πόσο οδυνηρό είναι αυτό για τους άλλους αλλά και τον ίδιο μας τον εαυτό;
Πόσο δύσκολο είναι να έχουμε όρια με τον εαυτό μας, να μάθουμε τι ζητάμε και να μπορέσουμε να νικήσουμε την «ανόητα ερωτευμένη» φύση μας;
Τα συμπεράσματα είναι δικά σας. Αλλά το βιβλίο σίγουρα έχει πολλά να πει στον καθένα από μας…
Γιατί ταξιδεύει τόσος κόσμος καταμεσής του χειμώνα, ενώ δε θα έπρεπε να υπάρχει κίνηση τέτοια εποχή;
Σαν να μην έφτανε η ταλαιπωρία από τον συνωστισμό, εγκλωβίζεται το τρένο στα χιόνια. Και τότε γίνεται το κακό. Δολοφονείται ένας επιβάτης και ο Ηρακλής Πουαρώ αντιμετωπίζει μια εξαιρετικά περίεργη κατάσταση.
Τι ρόλο παίζουν όλα αυτά τα ενοχοποιητικά στοιχεία που βρίσκει στο χώρο του εγκλήματος; Είναι αληθινά τεκμήρια ή έχουν σκοπό να τον παραπλανήσουν; Και ο δολοφόνος πόσο μανιώδης πρέπει να είναι, ώστε να μαχαιρώσει το θύμα δώδεκα φορές;
Όπως και να έχει, ο εύστροφος ντεντέκτιβ είναι αποφασισμένος να εξιχνιάσει αυτό το φοβερό έγκλημα στο ΕΞΠΡΕΣ ΟΡΙΑΝ.
Ένα από τα πιο δημοφιλή έργα της Αγκάθα Κρίστι, που μεταφράστηκε σε περισσότερες γλώσσες από ότι ο Σαίξπηρ.
Ένα έγκλημα αναζητεί δολοφόνο. Ένα κλασικό βιβλίο, που καταφέρνει να σε κρατάει σε αγωνία με τις πολλές ανατροπές και τον έξυπνο τρόπο γραφής , που σου βάζει το…μικρόβιο του ντετέκτιβ! Θα καταφέρεις άραγε να μαντέψεις το δολοφόνο; Εγώ δεν τα κατάφερα!
Χαρά από Jiubilo
Όταν τα παραμύθια λένε αλήθεια, της Εύας Ομηρόλη
Η Σταχτοπούτα. Ένας μύθος από τους πιο παλιούς και τους πιο γνωστούς ανά τον κόσμο. Πολλοί νομίζετε ότι η σταχτοπούτα είναι γυναίκα. Κάνετε λάθος. Δεν ήταν πάντα ούτε παντού. Έχουν κυκλοφορήσει δεκάδες –ίσως και εκατοντάδες- εκδόσεις και παραλλαγές του μύθου σε διάφορες χώρες.
Τι σχέση έχει όμως μία ιστορία, ομολογουμένως παραμύθι, με τις ανθρώπινες (ερωτικές) σχέσεις;
Η συγγραφέας υποστηρίζει πως αυτό που μας καθηλώνει, μάς κάνει να φαντάζουμε ανόητοι στα μάτια των άλλων και μας οδηγεί στο να χάνουμε την αξία που αρχικά μοιάζαμε να έχουμε, είναι ο έρωτας. Ένας ερωτευμένος είναι δύσκολο να δει. Αλλά έχει ευθύνη γι’ αυτό που του συμβαίνει και δυνατότητα μεταμόρφωσης. Γιατί, όπως διαβάζουμε και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, ο εκ γενετής τυφλός είναι διαφορετικός από τον τυφλωμένο. Άραγε πόσο μοιάζουμε με τη σταχτοπούτα (άντρες και γυναίκες);
Περιμένουμε «τον πρίγκιπα με το γοβάκι», τον «τέλειο άνθρωπο», την «ευγενή ψυχή»;
Εναποθέτουμε την ευτυχία μας στον έρωτα, στο να βρούμε το άλλο μας μισό;
Η ύπαρξη μας συνάδει με την ύπαρξη κάποιου άλλου προσώπου; Και πόσο οδυνηρό είναι αυτό για τους άλλους αλλά και τον ίδιο μας τον εαυτό;
Πόσο δύσκολο είναι να έχουμε όρια με τον εαυτό μας, να μάθουμε τι ζητάμε και να μπορέσουμε να νικήσουμε την «ανόητα ερωτευμένη» φύση μας;
Τα συμπεράσματα είναι δικά σας. Αλλά το βιβλίο σίγουρα έχει πολλά να πει στον καθένα από μας…
Χριστίνα από Cogito ergo sum
Για το τέλος αφήσαμε μια τριλογία που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσεις
Διάβασα αυτή την τριλογία της Paullina Simons πριν κάποιους μήνες και είμαι εδώ για να σας πω τις εντυπώσεις μου.
Το βιβλίο πραγματεύεται την ιστορία αγάπης δύο νέων, του Αλεξάντερ και της Τατιάνας οι οποίοι ερωτεύονται στο Λένινγκραντ της Ρωσίας την περίοδο του Β’Παγκοσμίου Πολέμου. Και ενώ η πραγματικότητα γύρω τους ζωγραφίζεται με τα πιο μελανά χρώματα της ιστορίας, ενώ ο ουρανός σκοτεινιάζει από τις βόμβες, ενώ το χώμα βάφεται κόκκινο από το αίμα των σκοτωμένων εκείνοι αψηφώντας τα πάντα ζουν τον έρωτα τους παρά τον θάνατο, παρά τον πόλεμο, παρά την καταστροφή που ο έρωτας τους μπορεί να επιφέρει τόσο στους ίδιους όσο και στην οικογένεια της Τατιάνας. Από το πρώτο βιβλίο ο αναγνώστης μπορεί να μοιραστεί το δράμα των δύο ερωτευμένων, να συμπάσχει μαζί τους καθώς και να μάθει πληροφορίες για την ζωή της Ρωσίας την δεκαετία του ’40. Γινόμαστε μάρτυρες των ανεκπλήρωτων προσδοκιών, του τέλματος μιας βασανιστικής αλλά συνάμα αδύναμης να ολοκληρωθεί αγάπης.
Οι γυναίκες μοιράζονται την οδύνη της μικρής Τατιάνας, η οποία βάζει τα πάντα στην άκρη για να στηρίξει την οικογένεια και την αδερφή της. Χωρίς να λυγίσει κάτω από το βάρος των περιστάσεων, γίνεται φάρος έμπνευσης και δύναμης για όσους νέους στην εποχή μας αντιμετωπίζουν δυσκολίες και κακουχίες. Είναι η απόδειξη πως "ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς"(Friedrich Nietzsche). H συγγραφέας αποτυπώνει στην τριλογία της ένα θαυμαστό ψυχογράφημα της κοπέλας και την ολοκλήρωση της σαν χαρακτήρα και σαν γυναίκα-μητέρα. Η Τατιάνα συνδυάζει μέσα της όλες τις πτυχές μιας γυναικείας προσωπικότητας, εξελισσόμενη από μια μικρή κοπελίτσα σε έφηβη με δυσκολίες, με τον έρωτα να κατέχει κεντρικό ρόλο στην ζωή της και τελικά φτάνει στο τρίτο βιβλίο να γίνεται μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, μια μητέρα η οποία κάνει τα πάντα προκειμένου να μεγαλώσει το παιδί της, μια νοσοκόμα η οποία βοηθά όποιον της δίνεται η ευκαιρία, ένας άνθρωπος που παρά την προσωπική του οδύνη και τον πόνο ορθοποδεί, μια ερωτευμένη γυναίκα η οποία αδυνατεί να ξεπεράσει τον πόνο της απώλειας του αγαπημένου της και κάνει τα πάντα για να τον φέρει πίσω σε μια χώρα ελεύθερη και ευτυχισμένη.
Από την άλλη μεριά,οι άνδρες αναγνώστες ταυτίζονται με τον στρατιώτη Αλεξάντερ που εγκαταλείπει το όνειρο της ελεύθερης Αμερικής όταν ερωτεύεται την μικρή Τατιάνα. Συνεχίζει να μένει σε μια χώρα που φτάνει ο πόλεμος, προκειμένου να μην την εγκαταλείψει. Μεταμορφώνεται μπροστά στα μάτια μας στον άντρα σωτήρα ο οποίος στηρίζει την γυναίκα που αγαπάει και την βοηθά με την κάθε του ανάσα. Ακόμη και όταν την αποχωρίζεται το κάνει για να σώσει αυτήν και το παιδί τους από την λαίλαπα του μίσους των Ρώσων για τον ίδιο. Η συγγραφέας σκιαγραφεί τον Αλεξάντερ με τα πιο αρρενωπά χαρακτηριστικά, ως έναν στρατιώτη που μάχεται για την χώρα του, ως έναν άνδρα,ως έναν πατέρα που δίνει ακόμα και την τελευταία του στάλα δύναμης για να βοηθήσει τον γιο του που έχει αιχμαλωτιστεί, ως στρατιώτης την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.
Η P.Simons συμβολίζει την ευτυχία και την δυστυχία της στα βιβλία της μέσω των χωρών. Στην Ρωσία τα πάντα φαντάζουν μαύρα και οι δύο νέοι για να βρουν την ολοκληρωτική ευτυχία πρέπει να φτάσουν δια πυρρός και σιδήρου στην Αμερική, η οποία αποτελεί φάρο ελπίδας και ζωής. Οποιαδήποτε δυστυχία τους βρει σχετίζεται με την Ρωσία και καμία σχέση δεν έχει με την Αμερική.
Το τέλος της τριλογίας δίνει μια αίσθηση κάθαρσης. Οι δύο ηλικιωμένοι πλέον Τατιάνα και Αλεξάντερ έχουν βρει την απόλυτη ευτυχία δίπλα στις οικογένειες τους και στα εγγόνια τους. Δεν υπάρχει ίχνος δυστυχίας, φόβου ή σκιάς.Τα πάντα είναι καθαρά, διαυγή και ευτυχισμένα γύρω τους. Το βιβλίο και η ιστορία του έχουν πλέον ολοκληρωθεί!
Σας ευχαριστώ που διαβάσατε το κείμενο μου!
Εύχομαι να αγαπήσατε και εσείς όπως και εγώ την ιστορία και ελπίζω να την διαβάσετε και εσείς σύντομα!
Το βιβλίο "Έρωτας σαν Βροχή" αποτελεί το δεύτερο βιβλίο που διάβασα από την Λένα Μαντά και ομολογώ ότι θα αναζητήσω και άλλα.
Το κείμενο είναι γραμμένο με έναν ποιητικό λόγο, που πολύ μου άρεσε. Κάθε γραμμή του σου προκαλεί συγκίνηση ώσπου στο τέλος έρχεται η δικαίωση. Από την πρώτη σελίδα σε ελκύει ώστε να συνεχίσεις να το διαβάζεις με ενδιαφέρον.
Διηγείται μια αγάπη που δεν ξεθωριάζει με τα χρόνια αλλά δυναμώνει. Λάθη του παρελθόντος που πρέπει να αντιμετωπιστούν στο παρόν και να ξεπεραστούν. Οι ήρωες έρχονται να αντιμέτωποι με τα περίεργα παιχνίδια της μοίρας. Αγαπημένος μου ήρωας του βιβλίου ο Παύλος.
Περίληψη από το βιβλίο:
Κλαίλια… Ένα όνομα-σταθμός στη ζωή της. Η μητέρα της λάτρεψε την ηρωίδα του Ξενόπουλου και της έδωσε, λίγο προτού φύγει από τη ζωή, το όνομά της. Μαζί όμως της δώρισε χωρίς να το θέλει και τη μοίρα της λαμπερής κοντεσίνας. Υπήρχε και για κείνην ένας Παύλος∙ βαθιά, απόλυτα ερωτευμένος∙ για μια ζωή. Αλλά η Κλαίλια ήθελε να γνωρίσει τον έρωτα όπως ζωντάνευε μέσα στις σελίδες των βιβλίων. Και βρήκε τον Ντένη της στο πρόσωπο του Νικηφόρου.
Χρόνια μετά, μόνη και κλεισμένη στον εαυτό της, ανάμεσα σε βράχια και σπασμένα όστρακα, εξακολουθεί να ζει παρέα με θύμησες που πληγώνουν και επιθυμίες που κοιμούνται. Μα ξαφνικά ένα μικρό κορίτσι μπαίνει στη ζωή της. Και… τι παράξενο… έχουν το ίδιο όνομα! Μια ιστορία ρομαντική, όπως τα τρυφερά κοριτσίστικα όνειρα. Μια γυναίκα που αναδύεται από το σκοτεινό πέλαγος του έρωτα, για να αντικρίσει, ώριμη πια, τον εκτυφλωτικό ήλιο της αγάπης!
Να το διαβάσεις:
Το κείμενο είναι γραμμένο με έναν ποιητικό λόγο, που πολύ μου άρεσε. Κάθε γραμμή του σου προκαλεί συγκίνηση ώσπου στο τέλος έρχεται η δικαίωση. Από την πρώτη σελίδα σε ελκύει ώστε να συνεχίσεις να το διαβάζεις με ενδιαφέρον.
Διηγείται μια αγάπη που δεν ξεθωριάζει με τα χρόνια αλλά δυναμώνει. Λάθη του παρελθόντος που πρέπει να αντιμετωπιστούν στο παρόν και να ξεπεραστούν. Οι ήρωες έρχονται να αντιμέτωποι με τα περίεργα παιχνίδια της μοίρας. Αγαπημένος μου ήρωας του βιβλίου ο Παύλος.
Περίληψη από το βιβλίο:
Κλαίλια… Ένα όνομα-σταθμός στη ζωή της. Η μητέρα της λάτρεψε την ηρωίδα του Ξενόπουλου και της έδωσε, λίγο προτού φύγει από τη ζωή, το όνομά της. Μαζί όμως της δώρισε χωρίς να το θέλει και τη μοίρα της λαμπερής κοντεσίνας. Υπήρχε και για κείνην ένας Παύλος∙ βαθιά, απόλυτα ερωτευμένος∙ για μια ζωή. Αλλά η Κλαίλια ήθελε να γνωρίσει τον έρωτα όπως ζωντάνευε μέσα στις σελίδες των βιβλίων. Και βρήκε τον Ντένη της στο πρόσωπο του Νικηφόρου.
Χρόνια μετά, μόνη και κλεισμένη στον εαυτό της, ανάμεσα σε βράχια και σπασμένα όστρακα, εξακολουθεί να ζει παρέα με θύμησες που πληγώνουν και επιθυμίες που κοιμούνται. Μα ξαφνικά ένα μικρό κορίτσι μπαίνει στη ζωή της. Και… τι παράξενο… έχουν το ίδιο όνομα! Μια ιστορία ρομαντική, όπως τα τρυφερά κοριτσίστικα όνειρα. Μια γυναίκα που αναδύεται από το σκοτεινό πέλαγος του έρωτα, για να αντικρίσει, ώριμη πια, τον εκτυφλωτικό ήλιο της αγάπης!
Να το διαβάσεις:
- Αν θέλεις ένα καλό βιβλίο με εκλεπτυσμένο και ποιητικό λόγο.
- Αν θέλεις να νιώσεις έντονα συναισθήματα.
- Για να δεις ότι τελικά κάθε εμπόδιο έρχεται για καλό!
Αν προτιμάς τα e-books μπορείς να βρεις και σε E-book το βιβλίο Έρωτας σαν βροχή
Ελευθερία από Diary Of A Beauty Addict
Για το τέλος αφήσαμε μια τριλογία που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσεις
Διάβασα αυτή την τριλογία της Paullina Simons πριν κάποιους μήνες και είμαι εδώ για να σας πω τις εντυπώσεις μου.
"Ο μπρούτζινος καβαλάρης" τριλογία της Paullina Simons
Το βιβλίο πραγματεύεται την ιστορία αγάπης δύο νέων, του Αλεξάντερ και της Τατιάνας οι οποίοι ερωτεύονται στο Λένινγκραντ της Ρωσίας την περίοδο του Β’Παγκοσμίου Πολέμου. Και ενώ η πραγματικότητα γύρω τους ζωγραφίζεται με τα πιο μελανά χρώματα της ιστορίας, ενώ ο ουρανός σκοτεινιάζει από τις βόμβες, ενώ το χώμα βάφεται κόκκινο από το αίμα των σκοτωμένων εκείνοι αψηφώντας τα πάντα ζουν τον έρωτα τους παρά τον θάνατο, παρά τον πόλεμο, παρά την καταστροφή που ο έρωτας τους μπορεί να επιφέρει τόσο στους ίδιους όσο και στην οικογένεια της Τατιάνας. Από το πρώτο βιβλίο ο αναγνώστης μπορεί να μοιραστεί το δράμα των δύο ερωτευμένων, να συμπάσχει μαζί τους καθώς και να μάθει πληροφορίες για την ζωή της Ρωσίας την δεκαετία του ’40. Γινόμαστε μάρτυρες των ανεκπλήρωτων προσδοκιών, του τέλματος μιας βασανιστικής αλλά συνάμα αδύναμης να ολοκληρωθεί αγάπης.
Οι γυναίκες μοιράζονται την οδύνη της μικρής Τατιάνας, η οποία βάζει τα πάντα στην άκρη για να στηρίξει την οικογένεια και την αδερφή της. Χωρίς να λυγίσει κάτω από το βάρος των περιστάσεων, γίνεται φάρος έμπνευσης και δύναμης για όσους νέους στην εποχή μας αντιμετωπίζουν δυσκολίες και κακουχίες. Είναι η απόδειξη πως "ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς"(Friedrich Nietzsche). H συγγραφέας αποτυπώνει στην τριλογία της ένα θαυμαστό ψυχογράφημα της κοπέλας και την ολοκλήρωση της σαν χαρακτήρα και σαν γυναίκα-μητέρα. Η Τατιάνα συνδυάζει μέσα της όλες τις πτυχές μιας γυναικείας προσωπικότητας, εξελισσόμενη από μια μικρή κοπελίτσα σε έφηβη με δυσκολίες, με τον έρωτα να κατέχει κεντρικό ρόλο στην ζωή της και τελικά φτάνει στο τρίτο βιβλίο να γίνεται μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, μια μητέρα η οποία κάνει τα πάντα προκειμένου να μεγαλώσει το παιδί της, μια νοσοκόμα η οποία βοηθά όποιον της δίνεται η ευκαιρία, ένας άνθρωπος που παρά την προσωπική του οδύνη και τον πόνο ορθοποδεί, μια ερωτευμένη γυναίκα η οποία αδυνατεί να ξεπεράσει τον πόνο της απώλειας του αγαπημένου της και κάνει τα πάντα για να τον φέρει πίσω σε μια χώρα ελεύθερη και ευτυχισμένη.
Από την άλλη μεριά,οι άνδρες αναγνώστες ταυτίζονται με τον στρατιώτη Αλεξάντερ που εγκαταλείπει το όνειρο της ελεύθερης Αμερικής όταν ερωτεύεται την μικρή Τατιάνα. Συνεχίζει να μένει σε μια χώρα που φτάνει ο πόλεμος, προκειμένου να μην την εγκαταλείψει. Μεταμορφώνεται μπροστά στα μάτια μας στον άντρα σωτήρα ο οποίος στηρίζει την γυναίκα που αγαπάει και την βοηθά με την κάθε του ανάσα. Ακόμη και όταν την αποχωρίζεται το κάνει για να σώσει αυτήν και το παιδί τους από την λαίλαπα του μίσους των Ρώσων για τον ίδιο. Η συγγραφέας σκιαγραφεί τον Αλεξάντερ με τα πιο αρρενωπά χαρακτηριστικά, ως έναν στρατιώτη που μάχεται για την χώρα του, ως έναν άνδρα,ως έναν πατέρα που δίνει ακόμα και την τελευταία του στάλα δύναμης για να βοηθήσει τον γιο του που έχει αιχμαλωτιστεί, ως στρατιώτης την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.
Η P.Simons συμβολίζει την ευτυχία και την δυστυχία της στα βιβλία της μέσω των χωρών. Στην Ρωσία τα πάντα φαντάζουν μαύρα και οι δύο νέοι για να βρουν την ολοκληρωτική ευτυχία πρέπει να φτάσουν δια πυρρός και σιδήρου στην Αμερική, η οποία αποτελεί φάρο ελπίδας και ζωής. Οποιαδήποτε δυστυχία τους βρει σχετίζεται με την Ρωσία και καμία σχέση δεν έχει με την Αμερική.
Το τέλος της τριλογίας δίνει μια αίσθηση κάθαρσης. Οι δύο ηλικιωμένοι πλέον Τατιάνα και Αλεξάντερ έχουν βρει την απόλυτη ευτυχία δίπλα στις οικογένειες τους και στα εγγόνια τους. Δεν υπάρχει ίχνος δυστυχίας, φόβου ή σκιάς.Τα πάντα είναι καθαρά, διαυγή και ευτυχισμένα γύρω τους. Το βιβλίο και η ιστορία του έχουν πλέον ολοκληρωθεί!
Σας ευχαριστώ που διαβάσατε το κείμενο μου!
Εύχομαι να αγαπήσατε και εσείς όπως και εγώ την ιστορία και ελπίζω να την διαβάσετε και εσείς σύντομα!
Σοφία από το My New Casual
Δημοσίευση σχολίου
Take a moment to leave a comment!